Home » Atlas Desert » Verslag 2015 editie

Verslag 2015 editie

De Atlas & Desert Challenge is een juweel welke je moet koesteren

Sommige mannen hebben al veel in Marokko gereden, maar ze wisten niet dat het land zo mooi was. Deze rally-raid zit zo afwisselend in elkaar dat je vaak ademloos om je heen kijkt en even moet stoppen om deze pracht in je op te nemen. We starten in een heerlijke olijfbomengaard net buiten Marrakesh, de meeste deelnemers kwamen op donderdag al aan om in alle rust de spullen klaar te maken. De rust het heerlijke eten en de hotelbar aan een pracht zwembad met heerlijk Corona bier doet de mannen de dagelijkse stress al snel vergeten. Zaterdag ochtend om 06.30 is het nog donker en genieten we van het ontbijt bij een pracht zonsopkomst. Het is nog koud als we om 07.30 op pad gaan, met de endurojas dicht geknoopt klimmen we omhoog de Atlas in. Snel rijden lukt niet de bochten zijn gewoon te scherp en draaien door, maar wat een natuurgeweld en dan de stokoude bergdorpen welke geheel in de natuur geïntrigeerd zijn. Onbegaanbare bergpassen wisselen zich af met goed berijdbare gravel paden door agrarisch gebied in de valleien. Een ieder komt goed door deze toch pittige dag en wanen zich de laatste 60 km in een oude cowboy film, Marokko is zo afwisselend. Jan Foppen en Robert Weijers hadden het bier gesponsord en verzorgd en ik moet zeggen dat was de gouden tip. Gewoon een biertap met pinda’s maakten de verhalen goed los. Sommige mannen weten het nu al Marokko is gewoon het mooiste land in de wereld.

Na een gezellige avond is iedereen alweer bij het eerste daglicht vertrokken voor een dag zoals ze in alle rally,s zitten. Daar wij geen rekening met auto,s hoeven te houden zijn de routes meer technisch en hierdoor minder snel. De deelnemers komen los en zijn niet meer nerveus voor het grote gebeuren, gewoon op de stepjes staan lekker door de talloze bochten zwieren en genieten van al de pracht. Het wordt warmer en warmer, hallo Sahara je bent geweldig en wij komen je temmen. Bij het laatse checkpoint genieten de mannen van berber omelet en de door de organisatie verstrekte bifi worstjes. Vol goede moed en uitgerust beginnen de mannen aan de laatste 130km dwars door de woestijn naar Merzouga. We genieten van de ruigte en de leegte hier is niks meer, de horizon lijkt eindeloos en vaak is de track verwaaid door het zand, Gelukkig hebben de rijders waypoints genoeg, van struik naar waterput dwars door de lage duintjes richting een apart gevormde berg, het is zo geweldig rijden dat de mannen moe maar geïnspireerd Merzouga binnen komen rijden. Na het douchen en een goede maaltijd is een ieder weer terug, de Tap staat op het terras, we kijken op de mega hoge duinen, welke verlicht worden door een pracht sterren hemel. De mannen worden nerveus voor de dag van morgen en gaan allen vroeg slapen.

Na de twee pittige dagen, starten we om 09.00 uur aan de “Alex cross de dunes”. Het eerste stuk houden we zicht op de kasba’s zodat een ieder kan wennen. De route gaat over de hoogste duinen, 30% gaat dit gelijk goed af, anderen lukt het ook maar moeten knokken voor elke meter, terwijl er ook een categorie de hoge duinen niet haalt en zich beperken tot de lage gedeelten. Het is volop genieten, Bij het eerste waypoint draaien sommige deelnemers rondjes om mij heen van geluk. “Donders mooi” roepen ze. Een ieder komt aan bij het eerste checkpoint Alleen de mannen die nog fit zijn mogen door. Rob was totaal bezweet en had zijn water al opgebruikt. We raden hem af om verder te gaan, maar Rob wilde door hij moest en zal gewoon alle waypoints halen. Okay dan moet je het zelf maar weten, camelbag vol gerust en gegeten en Rob was weer op pad. Onze sweeper hield Rob in de gaten, maar dit hoefde helemaal niet. De lokalen hadden Rob ook al gespot en als het licht bij Rob uitgaat, brengt een locale brommer rijder in no time tegen Rob terug naar de Kasbah, wel tegen betaling natuurlijk. Wat een top land!

Daar wij geen auto rally zijn maar juist 100% motor plezier zonder al te veel risico klokken wij geen piste,s. Alle waypoints halen was de eerste opgave en door de bypass mogelijkheid waren er nog maar 6 man in de strijd voor alle waypoints. Op dag 4 starten we om 09.00 uur in een massa start aan de “Specials des dunes ala Antal”. Het is een heerlijke en erg diverse special geworden, hoge duinen, lage duinen. Piste,s vlakten op graden, echt alles zit erin. De mindere goden mogen tegen tijdstraf de eerste duinen party overslaan. De verschillen zijn mega groot, Maarten Straetmans zet koelbloedig het eerste spoor, Adriaan Wijnen en Peter Janssen volgen en dit drietal knokt werkelijk voor elke meter, zo geweldig om te zien. Van de eerste 5 aankomende deelnemers wordt de track 100% gecontroleerd. Het is dus zaak alle waypoints aan te doen , Adriaan en Peter geven werkelijk rijles die gasten rijden zo ongelofelijk makkelijk en snel door de duinen dat je er jaloers van wordt. Maarten houdt op karakter goed vol maar moet op een gegeven moment toch het tweetal laten gaan. Adriaan komt om 11.15 uur als eerste binnen, zijn vriend Peter komt 10 minuten later binnen. Adriaan en Peter zijn nog fit, Maar maarten komt totaal gesloopt iets later en als derde binnen wat een bikkels en wat een heerlijke sport hebben wij toch. De posities zijn bepaald en als om 14.00 uur de laatste deelnemer binnen komt wordt het mega gezellig bij het zwembad. Rond 18.00 uur gaan we nog even speels los voor de foto sessie in de duinen en kennen we alleen maar winnaars!!

De volgende morgen vertrekken we weer met het eerste daglicht richting de Atlas. Het eerste gedeelte gaat door een pracht woestijn landschap zo prachtig en lekker rijden dat alles vanzelf gaat, eindeloze zandvlakten lopen over in lava velden welke wel aangeharkt lijken te zijn zo eindeloos en vlak, geen enkel teken van leven, zo geweldig om mee te maken. Helaas voor Joop breekt zijn achter schokdemper af en moet hij de bezemwagen in. De rest gaat via een heuse enduro track de eerste atlas pas tegemoet. Vechten voor elke meter door een ademloos landschap mooier bestaat gewoon niet!! Komen de deelnemers boven, hierna kun je uit rusten over heerlijke gravel door de onmetelijke Atlas. Moe maar voldaan bereik je het asfalt, maar als het avondlicht de Gorges du Todra verlicht, vergeet je alles het is hier zo prachtig. John komt ontroerd naar mij toe, verdorie Gerjan deze dag heeft alles. Ik rij al 25 jaar offroad en ben overal op de wereld geweest, ik ben zelfs dwars door Australie gereden ! Maar dit is de mooiste offroad dag uit mijn leven.

De laatste dag alweer, de mannen vinden de Atlas en Desert Challenge meer dan geweldig. We beginnen met een berg oversteek, het eerste stuk is pittig zeker de rivierbedding blijkt voor sommigen een uitdaging. Maar hierna worden ze getrakteerd op een geweldig mooi gravelpad welke je over de 3000 meter hoogte lijdt. Niks Grand Canyon of de States, Marokko heeft alles maar dan zonder regels, hier ben je alleen het is hier zo puur dat je er ontroerd van raakt. De afsluitende canyon doet je versteld staan hoeveel schoonheid kun je in een week verwerken. Het laatste stuk asfalt leid je naar het finish hotel, niks vervelend gewoon elke meter mooi rijden en dat geld dan ook nog voor de bypassen. De meesten zijn moe en gaan naar een perfecte maaltijd vroeg naar bed om de indrukwekkende week te verwerken.

Bij het ontbijt heeft een ieder weer Babbels en bij de prijsuitreiking bij het zwembad bedanken we elkaar voor een onvergetelijke week met erg gezellige mensen en ademloos mooie routes. Om 12.00 uur brengt de bus je naar Marakesh. Mohamed onze gids is hier geboren en leid de liefhebbers door deze indrukwekkende stad.

En de winnaars zijn:
1^ste Adriaan Wijnen
2^de Peter Janssen
3^de Maarten Straetmans

Totaal Uitslag: